แววตาของก้องกานต์ยามมองสาวน้อยฉายชัดถึงความรักใคร่ และท่าทางการประคองตระกองกอดนั้นก็ช่างดูทะนุถนอมราวกับเธอคนนั้นเป็นเจ้าหญิง เป็นคนพิเศษอย่างมาก อย่างที่นลินแน่ใจว่าไม่เคยได้รับแววตากับกิริยาเช่นนี้จากเขาแน่นอน วินาทีนั้นหญิงสาวตัดสินใจเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าคนทั้งคู่ ใบหน้าคมสันบ่งบอกความตกใจเมื่อเห็นนลิน แต่เพียงเสี้ยววินาทีก็ควบคุมอาการได้ ส่วนสาวน้อยข้างกายมีสีหน้างงงันเล็กน้อย “สวัสดีครับ คุณนลิน” เขาทักทายก่อนอย่างสุภาพราวกับพบคนรู้จักธรรมดาคนหนึ่ง และเรียกชื่อจริงอย่างห่างเหิน “ใครคะ พี่ก้อง” สาวน้อยหันมาถามอย่างสงสัย มองผู้หญิงตรงหน้าปราดเดียวตั้งแต่ศีรษะจดเท้า สังเกตสังกาตามประสาผู้หญิง คิดว่าเจ้าหล่อนคนนี้ก็หน้าตาสะสวยใช้ได้
สติ๊กเกอร์แต่งรถksrแต่ชุดทำงานที่สวมใส่นั้นดูก็รู้ว่าเป็นของถูก สภาพกลางเก่ากลางใหม่ ซื้อแบบสำเร็จรูป กระเป๋ากับรองเท้าก็คงซื้อหามาจากตลาดนัด แต่ที่สะดุดคือแววตาแปลกๆ ยามจ้องมองมา สัญชาตญาณร้องบอกว่าคงมีอะไรไม่ชอบมาพากล จึงเหลียวมองหนุ่มคนรัก ก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาไม่มีอาการผิดปกติใดๆ “คุณนลินเป็นพนักงานขายรถจ้ะ นีน่า คือพี่ก้องเพิ่งสั่งซื้อรถจากคุณนลินไปเมื่อไม่นานมานี้ เอ่อ...คุณนลินคงมาทำธุระที่นี่ ยังไงผมขอตัวก่อนนะครับ” ก้องกานต์ตัดบทเพื่อปลีกตัวหนีจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัด ไม่คิดว่าจะมาพบนลินที่นี่ ส่วนเขามาที่นี่เพื่อดูสถานที่เพื่อใช้จัดงานแต่งงาน และคู่หมั้นของเขาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ “ไหนคุณบอกว่ามีนัดทานข้าวกับที่บ้านไงคะ” นลินถามโพล่งออกไปอย่างไม่รู้ตัว สาวน้อยขมวดคิ้วทันที
สติ๊กเกอร์แต่งรถมอเตอร์ไซค์ หันขวับไปทางก้องกานต์ ก็เห็นเขามีสีหน้ากระอักกระอ่วนใจอย่างเห็นได้ชัด “มีอะไรหรือเปล่าคะ พี่ก้อง” “ไม่มีอะไรจ้ะ นีน่า เดี๋ยวพี่ก้องอธิบายให้ฟัง เอ่อ...คุณนลิน ผมขอตัวก่อนนะครับ ผมรีบจริงๆ” เขาพูดเสียงอ่อนกับแฟนสาว แต่ใช้น้ำเสียงกึ่งห้วนกับนลิน “นั่นสิคะ พี่ก้อง รีบไปเถอะ เราสายแล้วนะ เดี๋ยวทางโรงแรมนึกว่าเราไม่มา ยกห้องจัดเลี้ยงให้คนอื่นไป เราหาสถานที่จัดงานแต่งงานไม่ทันแน่ แล้วนีน่าก็ชอบโรงแรมนี้ด้วย คุณหญิงแม่ก็ชอบ” นีน่าออดอ้อน จงใจเปรยเรื่องงานแต่งงานให้ผู้หญิงตรงหน้าได้ยิน แม้ไม่แน่ใจว่าสองคนนี้มีอะไรในกอไผ่หรือเปล่า แต่กันไว้ดีกว่าแก้ อย่างน้อยให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่าหล่อนกับก้องกานต์จะแต่งงานกันในอีกไม่ช้า
สติ๊กเกอร์แต่งรถ ถ้าคิดจะมาเกาะแกะเขา จะได้เลิกคิดเสีย
