โลกแห่งการค้นหา..เพื่อชีวิต

เรื่องรักฉบับหวานขมบทที่ สติ๊กเกอร์แต่งรถ 12-3

     ธีธัชยกแขนข้างหนึ่งขึ้นหนุนใต้ศีรษะ เหลียวมองสาวข้างกาย หล่อนกำลังนอนตะแคงหันหลังให้ จึงเห็นเพียงผมยาวสยายแผ่เต็มหมอนหนุน และต่างนอนนิ่งฟังเสียงลมหายใจของกันและกัน ขณะนั้นนลินแอบหวังอย่างใจจดใจจ่อว่าเขาจะเอื้อมแขนมาโอบกอด คืนนี้หล่อนต้องการอ้อมกอดของใครสักคน ไม่อยากคิดและรับรู้ถึงความไม่เหมาะสม ไม่ถูกต้อง หรือความผิดพลาดใดๆ แค่อยากได้ไออุ่นจากคนข้างกาย เพราะหัวใจมันหนาวเหน็บ อ้างว้าง อยากขอแค่ที่พักใจสักไม่กี่ชั่วโมง แล้วพรุ่งนี้ก็จะกลับมาเป็นนลินเข้มแข็งคนเดิม ส่วนเรื่องในคืนนี้ก็คิดเสียว่าเป็นแค่ความฝัน แต่หลังจากรอแล้วรอเล่า เขาก็ไม่มีทีท่าจะทำอย่างที่หล่อนแอบหวัง ยังนอนนิ่งสนิท สักพักก็ได้ยินเสียงจังหวะหายใจดังสม่ำเสมอแบบลายข้างรถพร้อมใช้งาน จึงแอบผิดหวังอยู่ในใจ นั่นสินะ ทั้งสองเป็นเพื่อนกัน ไม่ใช่คู่รักนี่นา หนำซ้ำเขายังเด็กกว่าตั้งสี่ปี แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นก็เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบของคนสองคน ไม่มีอะไรลึกซึ้งกว่านั้น แต่น่าแปลกที่กลับไม่รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น คงเพราะหล่อนเลือกเอง และพร้อมจะยอมรับผลของมัน จะโทษใครก็ไม่ได้ด้วย คงต้องโทษตัวเอง นลินพลิกตัวเพื่อหันนอนตะแคงอีกข้าง เห็นเสี้ยวหน้าคมสันในความมืด แม้จะเห็นเป็นเงารางๆ แต่ก็สังเกตเห็นจมูกโด่งเป็นสัน งดงามราวรูปปั้นเทพบุตรกรีกโบราณ เขาหลับสนิทแล้ว เพราะอกกว้างขยับขึ้นลงช้าๆ เป็นจังหวะ จึงจับผ้าห่มเลื่อนขึ้นคลุมให้ และสักพักก็เคลิ้มหลับ จนมารู้สึกตัวอีกทีราวเช้ามืด นลินลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ รินรดต้นคอ เนื้อกายอุ่นและแข็งแกร่งแนบชิดแผ่นหลังหล่อน เมื่อหลุบตามองก็เห็นแขนล่ำสันโอบกอดหล่อนไว้ สีผิวตัดกันอย่างชัดเจน ให้ความรู้สึกแปลกตาสำหรับนลิน วูบนั้นหล่อนรู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด เป็นครั้งแรกที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับอ้อมกอดของใครสักคน หลังจากวันที่มารดาจากไปก็ไม่เคยมีใครนอนกอดหล่อนอีกเลย สติ๊กเกอร์แต่งรถมอเตอร์ไซด์ เพราะบิดาต้องทำงานหนักมากเพื่อเลี้ยงดูลูกทั้งสองคน กลับจากทำงานก็ต้องมาดูแลลูกสาวคนเล็กที่ยังแบเบาะ ลูกสาววัยห้าขวบจึงต้องฝึกนอนบนฟูกเล็กๆ เพียงลำพังและชินไปในที่สุด หล่อนมองออกไปนอกหน้าต่าง ฟ้าเริ่มสางแล้ว คงต้องรีบลุกออกไปก่อนที่บิดาจะตื่นลงมาเห็น จึงค่อยๆ ยกแขนล่ำสันออกจากตัวอย่างเบามือที่สุด กลั้นลมหายใจ ค่อยๆ เลื่อนตัวออกจากแผงอกอบอุ่น หันมองธีธัช แล้วก้ผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกที่เขายังหลับสนิท เหลียวมองหาเสื้อผ้าตัวเอง สติ๊กเกอร์แต่งรถ ก็เห็นว่าวางพาดอยู่บนโต๊ะรวมกับเสื้อผ้าของเขา พวงแก้มแดงระเรื่อเมื่อเห็นชุดชั้นในสีหวานของตัวเองวางทับอยู่ด้านบน...เขาคงเก็บมาวางรวมไว้ด้วยกัน