โลกแห่งการค้นหา..เพื่อชีวิต

เรื่องรักฉบับหวานขมบทที่8-4

 “แล้วมือนายเป็นยังไงบ้าง” หล่อนถามขึ้นบ้างหลังความโกรธคลายลงไปมาก และนึกออกว่าเมื่อสักครู่งับมือเขาอย่างแรง “ไม่เป็นไรหรอก นิดหน่อยเอง” ธีธัชปฏิเสธทันควัน คิดว่ามันเล็กน้อยจริงๆ แค่หล่อนไม่เป็นไรก็พอแล้ว “ไม่เป็นไรอะไร ไหนดูซิ” หล่อนพูดพลางยกมือใหญ่ได้รูปขึ้นมาสำรวจดู ก็เห็นรอยเลือดซิบๆ ‘นี่ฉันกัดแรงขนาดนี้เลยเหรอ’ “ขอโทษทีนะ เมื่อกี้มันอัดอั้นตันใจ ไม่รู้จะทำยังไง เลยงับมือนายแรงไปหน่อย” “ก็บอกแล้วว่าไม่เป็นไร นิดเดียวเอง วันนั้นโดนฝาหม้อยังหนักกว่านี้อีก” เขาไม่ได้ตั้งใจจะหยิบยกอุบัติเหตุวันนั้นขึ้นมา เพียงแต่อยากเปรียบเทียบเพื่อให้หล่อนคลายความกังวล “นายไม่ต้องรื้อฟื้นเรื่องนั้นก็ได้” นลินพูดเสียงอุบอิบในลำคอ ยังนึกละอายใจเรื่องวันนั้นไม่หาย วันนี้ก็ดันงับมือเขาจนห้อเลือดอีก “ผมไม่เป็นไรหรอก” เขารีบพูดเมื่อเห็นแววกังวลใจในดวงตากลมโต “แผลจิ๊บๆ แต่เมื่อกี้ผมตกใจจริงๆ นะ กลัวคุณจะกัดลิ้นตัวเองจริงๆ” หล่อนถอนใจเบาๆ  “ยังดีนะที่นายไม่เอารองเท้ายายใส่ปากฉัน ไม่งั้นนะ...” สติ๊กเกอร์แต่งรถวีโก้ “ไม่หรอก ผมจะทำอย่างนั้นได้ยังไง ถึงรองเท้ายายจะเล็กพอดีคำก็เถอะ” เขาพูดติดตลกกลั้วเสียงหัวเราะ เมื่อเห็นว่าหล่อนเริ่มอารมณ์ดีแล้ว “ยังจะพูดเล่นอีก ก็นายนั่นแหละเล่นกระชากกันแบบไม่ทันให้ตั้งตัว เห็นมั้ย ฝรั่งติดคอเลย แล้วนี่น้องหวานไปหรือยัง” นลินถามพลางชะเง้อคอยืดคอยาวมองออกไปตามทาง แต่ไม่เห็นวี่แววของนักศึกษาสาวน้อยคนนั้น “หายไปแล้ว เมื่อกี้เห็นยืนอยู่ตรงนี้พักหนึ่ง งั้นไปกันเถอะ เกือบบ่ายโมงแล้ว” “เอ่อ...แล้วเดี๋ยวนายขึ้นไปก็ต้องเจอน้องหวานอยู่ดี แล้วนายจะหนีทำไม” หล่อนถามขึ้นอย่างข้องใจขณะเดินเคียงคู่กันไปตามทางเท้าชายหนุ่มหันมายิ้มบางๆ ให้ก่อนตอบ “ช่วงบ่ายน้องหวานต้องเข้าประชุมกับกลุ่มนักศึกษาฝึกงาน คงหลายชั่วโมงเลยแหละ” นลินพยักหน้ารับรู้ เมื่อเดินมาถึงหน้าอาคารสูงตระหง่านใจกลางเมืองสติ๊กเกอร์แต่งรถลายการ์ตูน ทั้งสองก็แยกย้ายกันเข้าบริษัทของตนเมื่อมาถึงแผนก ธีธัชก็นั่งลงที่โต๊ะของตัวเองเพื่อเตรียมลุยงานต่อ เหลือบมองนิ้วที่ยังเห็นรอยฟันก็ยิ้มขำยามนึกถึงเจ้าของรอยฟันนี้ เงาของใครบางคนโฉบมานั่งข้างกาย วูบนั้นเขากลัวว่าจะเป็นหวานใจ แต่พอเงยหน้าขึ้นมองกลับกลายเป็นยงยุทธเพื่อนซี้ “อ้าว! เป็นไง มาแล้วเหรอ” ธีธัชทักทาย สายตาจดจ้องไปที่ผมของเพื่อนที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นรูปเป็นทรง ผิดกับช่วงเช้าลิบลับ หนำซ้ำหางตาก็ตก “เฮ้ย! ทำไมผมกับหน้าตานายเป็นอย่างนั้นล่ะ เหมือนโดนใครข่มขืนมาเลยว่ะ” สติ๊กเกอร์แต่งรถ