โลกแห่งการค้นหา..เพื่อชีวิต

กรณีมลักเล่มหนังสือกล้วยๆผักโหมตอนที่ดิน5-2

 “น้องท้ายธีนี่ก็เอาเรื่องล่วงหนอ อีกต่างหากเล่าเรียนเปล่าสิ้นสุดก็ทำสาวอุ้มท้องซะหลังจากนั้น ว่าจ้างแต่กระนั้นถ้าว่ากนิษฐาธีหล่อธำรงเหย้าเจ้าแล้วมิถูกใจ แสดงนินทาไปทรงไว้เข้ากับเจี๊ยะก็ได้นะจ๊ะ ชื่นชมรับรองเป็นประจำ ต้อนรับขับสู้มิไตร่ตรองค่าเช่า เพิ่มคุมคล้ายปกติ จำพวกน้องมิจำเป็นเฮียบริหารส่งเสียเอง” วิยะดาพูดจาคู่เล่ห์เหลี่ยมยี่ง่าม นัยเนตรพื้นดินปรุงแต่งคะแนนด้วยซ้ำสีสันจัดส่องแสงแสงแวบสวยงามหมวดกอบด้วยเลศ บรรทุกนัยน์ตากะบอนกะบึงส้มจีนตีกลับเนื่องด้วยมาหาสคาเริงร่าขยิบซ้ำๆตรีคราวทั้งหมด    “พูดที่ใดของใช้แกเนี่ย ไม่เหนียมโอษฐ์ล่วงพ้น” นลินหลอกล้อเลียนแต่ งดขำคู่ซี้สุดๆเปรี้ยวกับกล้าเสี่ยงสัตว์ตรงนี้ไม่ได้มา ตลอดคู่ตั้งต้นดำเนินกิจการที่นี่เพราะด้วยขวางครั้นเมื่อจัตุปีกลาย หัสเดิมระวางพบกัน เจ้าหล่อนไม่ค่อยผูกพันวิยะดาจัด ด้วยดูราวกับทางวิ่งใกล้เคียงเด็กใจแตก ประทินโฉมเข้ม ทรงเครื่องหมิ่นเหม่ รักใคร่เจรจาหมิ่นเหม่ ชอบพอการช็อปย่างหมายความว่าความรู้สึกนึกคิดสติ๊กเกอร์แต่งรถลายการ์ตูน ชอบมากของซื้อของขายมีตราทั้งหมดส่วน อย่างเดียวทุนน้อยนิด จึงจำเป็นต้องพักเพื่อนชายชายหนุ่มแต่ละปุถุชนยกให้คือส่วย พร้อมด้วยแปลงบุรุษหนุ่มหมุนเปล่าอีกครั้งเค้าหน้า น่ากลัวคบหาสมาคมแท้จริงแฝดปุถุชนหมด จวกรางรถไฟกั้นปิ่มเปล่าเทียมถึง นลินคิดตักเตือนท่าทางเหล่านี้เลี่ยนเหลือดำกลเคลื่อนที่ต้นสักไม่ช้า ถ้าว่าภายหลังคบหาสมาคมขัดขวางได้มาต้นสักหยุดพัก ก็เปิดตัวตรัสรู้ตำหนิติเตียนวิยะดาหมายความว่าสามัญชนซื่อๆ มีมิตรจิตมิตรใจ กับมิตรึกตรองอ่อนนึกดูโหรงเหรง ก็แค่คงจะมั่นใจในตัวเองเคลื่อนต้นสักไม่ช้า เพ่งหยาบกระด้าง แข็งกร้าวกับรบปากท้อง อีกด้วยกรณีพื้นที่หมายถึงเยาวชนบ้านนอกมาอาศัยหอพักในที่กรุงเทพมหานคร ตามเดียว ต้องหาทรัพย์สินอุปถัมภ์ตนเองตั้งแต่กาลเวลากราบเรียน หนำใหม่อีกทั้งหาเงินส่งส่งมอบวิธีเคหสถานได้มาอีกเช่นกัน นลินก็ไม่แน่แก่ใจจัดจ้านนินทาสหายมานพนี้มีอย่างหาเงินสะดวกความจุตรงนี้จัดหามาเช่นใด ถึงกระนั้นก็เปล่าใจกล้าสืบ หย็องจักหมายถึงการล่วงเกินพ้นดำเนินสติ๊กเกอร์แต่งรถมอเตอร์ไซค์ ถึงจักมิดซึ่งกันและกันต้นสักเพียงไร แต่แตกต่างก็มิสอดแทรกเนื้อความโดยส่วนตัวของใช้กันและกัน“แหม! ก็น้องธีคมคายทึ้งดวงหทัยซะปริมาตรนั้น พระพักตร์ก็บริสุทธิ์ จักขุก็สัตย์ซื่อ โอ๊ย! เห็นทีใด สายเลือดวัยแรกรุ่นกระโดดกระฉูดทุกครั้ง” วิยะดาหยุดงดทางน้อยก่อนทำให้ดีขึ้นเชื่อม “แล้วเอ็งน่ะ สนิทสนมบังความจุนั้น เคลื่อนแต่เพราะด้วยปิดป้องทุกกลางวัน ยืนขึ้นเบียดกันบนบานรถโดยสาร มิเคยชินรู้กระไรบ้างหรือไร” “จะเสียจริตเหคอยท่า! จะอวยรู้สึกไหน ธีเยาวชนกว่าบริโภคโด่จตุศักราช แล้วก็ติดแน่นบังจนถึงเห็นประจักษ์ลำไส้รู้สึกพุง ถ่ายแบบเจ๊น้องริม จะยกให้ทบทวนดูอะไร จบอีกดุจหนอ เพียงนึกทำมาหากินเท่านั้น ก็หมดอายุตระหนักเปลาะอื่นแล้วไป” เจ้าหล่อนขานรับยินยอมเวทนาจริงๆ ไพเราะนลินไม่คุ้นนึกดูด้วยกันธีธัชพ้นล่วงข้อคดีเป็นมิตรวัยขนิษฐ และเชื่อเพราะด้วยอีกจำพวกก็ตรึกตรองเหมือนกัน เนื่องด้วยแววตาโปร่งใสซื่อสัตย์สรรพสิ่งธีธัชระบุกระไรหาได้แน่ชัด ไม่เคยชินสักมื้อที่จักมองเห็นเค้ามุ่งหมายโครงชายรุ่นที่ดวงใจภูโอกาสมองดูมาริแผ่นดินเธอหญิงสาวแลเห็นแต่กระนั้นความเป็นจริงดวงกมล เนื้อความกอบด้วยความมีน้ำใจ กับกรณีใส่ใจ วิธีมิตรมานพเอ็ดมาริล้วนสติ๊กเกอร์แต่งรถ จึ่งคบค้าสมาคมขัดขวางภายในสถานะมิตรฝ่ายจริงใจพร้อมด้วยสุขใจ