โลกแห่งการค้นหา..เพื่อชีวิต

เรื่องรักฉบับหวานขมบทที่ สติ๊กเกอร์แต่งรถ 11-10

 ยิ่งคิดถึงตรงนี้ ความรู้สึกก็สั่นไหว จึงกัดริมฝีปากล่างแน่น ขอบตาเริ่มร้อนผ่าว จึงแหงนมองเพดาน เพราะเกรงน้ำตาจะไหลริน หล่อนไม่เคยร้องไห้มานานแล้ว หลังจากร้องไห้ให้กับการจากไปของมารดาอยู่ทุกคืน กินเวลาหลายปี จนวันหนึ่งก็หยุดร้องไห้ไปดื้อๆ บอกกับตัวเองว่าน้ำตาเป็นเรื่องของคนโง่และอ่อนแอ เพราะร้องไห้ให้น้ำตาไหลเป็นสายเลือด แม่ใจร้ายพรรค์นั้นก็ไม่มีวันกลับมา ทว่าแท้จริงแล้ว...หล่อนก็ใจร้ายไม่ต่างกับมารดา ทำให้บิดาต้องเสียใจ ทั้งๆ ที่ท่านรักและห่วงใยลูกสาวทั้งสองตลอดมา นลินคิดอย่างสมเพชตัวเอง ไม่ว่าบิดา ป้าเพ็ญ เพื่อนบ้านเก่าแก่ หรือใครๆ ที่เคยรู้จักมารดาหล่อน ล้วนแล้วแต่บอกว่า นอกจากหล่อนจะมีรูปร่างหน้าตา บุคลิกลักษณะ น้ำเสียง วิธีการพูด ท่า
เดินเหมือนมารดาแล้ว นิสัยใจคอยังเหมือนท่านไม่มีผิด ใช่ สติ๊กเกอร์แต่งรถวีโก้ หล่อนคงได้เลือดแม่มาอย่างสมบูรณ์แบบ และคงได้เลือดความใจร้ายมาด้วย เลือดของคนไม่มีหัวใจ เห็นความสำคัญของเงินทอง ความสุขสบาย มากกว่าสิ่งอื่นใดบนโลกใบนี้ สักพักหนึ่งนลินก็ดึงเก้าอี้ตรงโต๊ะกินข้าวออกมานั่ง พอชันเข่าขึ้น ก็เห็นแผลถลอกเลือดซิบๆ ตรงหัวเข่าทั้งสองข้าง ใช้นิ้วแตะเบาๆ เผลอนึกถึงภาพตอนอยู่หน้าโรงแรมขณะปะทะคารมกับคนปลิ้นปล้อนและสะดุดบันไดจนล้มคะมำ หล่อนพยายามสะบัดภาพเลวร้ายพวกนี้ออกไป และเหลือบมองสร้อยข้อมือที่ก้องกานต์ซื้อให้ ‘เมื่อกี้ทำไมไม่ปาคืนคนเลวๆ พรรค์นั้นไปนะ’ ว่าแล้วก็แกะสร้อยข้อมือออกอย่างรวดเร็ว โยนมันลงบนโต๊ะอาหารอย่างไม่ไยดี ไม่อยากแม้แต่จะแตะต้องสร้อยเส้นนี้อีกต่อไป และนั่งนิ่งอยู่อย่างนั้นอยู่นานเป็นชั่วโมง จนกระทั่งได้ยินเสียงประตูหน้าบ้าน แม้ทั้งบ้านจะมืดสลัวเพราะเปิดไฟในครัวเพียงดวงเดียว แต่ก็จำร่างสูงใหญ่คุ้นตาได้ในทันที ธีธัชขมวดคิ้ว แปลกใจที่ไฟในครัวเปิดอยู่ และเห็นเจ้าของบ้านนั่งชันเข่า หน้าตาเซื่องซึมอยู่ที่โต๊ะกินข้าว และยังอยู่ในชุดทำงานสติ๊กเกอร์แต่งรถลายการ์ตูน “ทำไมยังไม่นอนอีก นกน้อย แล้วมานั่งทำอะไรตรงนี้ นี่เที่ยงคืนกว่าแล้วนะ”  “เบื่อๆ น่ะ นอนไม่หลับ แล้วนายล่ะ ทำไมกลับดึกจัง ตอนแรกฉันนึกว่านายหลับอยู่ในห้องซะอีก ไปไหนมา” หล่อนพูดเสียงเนือยๆ หลังจากได้นั่งเงียบๆ คนเดียวอยู่หลายชั่วโมง คลื่นพายุอารมณ์ที่กระจัดกระจายอย่างไร้ทิศทางก่อนหน้านี้ก็ค่อยๆ นิ่งลง แต่ไม่ได้จางหายไป เพียงแต่ตกตะกอนทับถมอยู่เบื้องล่างอย่างหนาแน่น  หนุ่มน้อยวางเป้ลงบนโต๊ะด้วยท่าทางเหนื่อยล้า สติ๊กเกอร์แต่งรถ แล้วนั่งลงข้างๆ หล่อน ยกสองมือขึ้นถูใบหน้า ตามด้วยเสียงถอนใจเบาๆ