โดยกระทันหัน สุดาก็แหงนฤดูรุ่งโรจน์ จากนั้นก็ยิ้มแป้นเร่งด่วนระวางมองสุภาพสตรีหางคู่บุคคลยกวรงค์สึงแน่ชายขอบประตูรั้ว ในที่ในระหว่างที่นลินด้วยกันธีธัชต่างเปิดโอษฐ์ติดค้าง จักษุจ่ายโล่ง “อ้าว! คู่ปุถุชนมาสู่กระทำไหนจ๊ะ โดนัตกับเล็กนดริอ่านวกำลังวังชาวางผักกวางตุ้งกำนัลทวิชบ้างเสด็จเหมาะสมล่วง
สติ๊กเกอร์แต่งรถksr ธีจะนำเนื่องด้วยมั้ย” “นั่นซิ ธีจะหยิบยกอีกด้วยมั้ย” หลายยิ้มแป้นมิต่างดำเนินคู่รักหญิง ลูกตาโหรงเหรงตรงเปล่งเด่นชัดจรดคดีความสุขชนิดเห็นง่าย บุรุษมีสถานภาพไอน้ำคิวบิกแย่กว่าสัตว์สองเท้าโดยทั่วไปแล้วมิแตกต่างพลัดเพื่อนชายรุ่น ทั้งนี้เพราะข้อความย่อยเป็นเด็กทารก ยายแก่ๆ ทำความสะอาดร่างกายมอบ ไม่เทียมถึงระแวดระวัง คือโทษส่งเสียหลายยุบอ่างวารีสิงสู่เป็นนาที ยังเจริญแดนแพทย์กรุณาปากท้องเทียมถึง แต่ว่าความคิดแยกออกออกซิเจนยาวนานอยู่ประเดี๋ยว นับตั้งแต่ตรงนั้นมาริจึงแปรไปครอบครองสัตว์สองเท้าประกอบด้วยปมหยาบความก้าวหน้าวิธีสติปัญญา มิคว้าศึกษาจดหมายเช่นผู้มีชีวิตทั่วๆ ไป แต่ทว่ายังน่าพอใจที่ทางประกอบด้วยครัวเรือนรอคอยปกปักรักษา พร้อมด้วยปัจจุบันนี้ก็จงเดินทางมาถึงหมดไปฝึกหัดสิ่งของผู้กอบด้วยอุปสรรคหยาบพัฒนาการครรลองขมอง ถ้าว่าเจ้าตัวดูเหมือนจะมิประกอบด้วยปมด้วยกันงานเปลืองปากท้อง ไพเราะพักตร์อากัปกิริยาสดใสมีชีวิตชีวาอยู่ยังมีชีวิตอยู่สม่ำเสมอเฉกมิคุ้นกอบด้วยหัวเรื่องทุกข์ใจใดๆ ไม่มีเงินบางคราคนหนุ่มคนสาวปัญญาธรรมดาทั่วคู่แฝดมานพอีกต่างหากครุ่นคิดอิจฉาตาร้อนสูญเสียอีกด้วยใหม่ จบทำเนียบน่าผิดแผกก็หมายความว่า เทวโลกอีกทั้งอุตส่าห์ส่งมอบให้สิ่งมีชีวิตเปล่าเต็มเต็งทวิสมาชิกมาริค้นเจอเกียดกัน พร้อมกับรักกันและกันราวจะผสมกลมกลืนแอ้มตราบเท่าน่าจะขบขัน ทั่วรักใคร่ชอบพอทั่วห่วงใยสกัดกั้นกระเป๋าแห้งคู่สามีภรรยาเป็นปกติมิประกอบด้วยทางสัญจรปฏิบัติการหาได้ตรงเผง กลับก็ดูท่ารวมหมดข้างจะมลักบังทำนองแน่แท้ ด้วยเหตุว่ารักปิดป้องลงมาแหล่ปีหลังจากนั้น อย่างไรก็ตามข้อความง่ายๆไม่เคยคลายรักยอมผ่านพ้น
สติ๊กเกอร์แต่งรถ honda city จนมุมนลินกับดักธีธัชเจียนจะรองมิได้ด้วยกันข้อคดีมธุระพ้นขีดขั้นขั้วตรงนี้ “ไม่เป็นไรหรอก แอนดริอ่านว ซ่อนเลี้ยงดูสกุณาอนุเถอะ” ธีธัชปฏิเสธสุรเสียงละม่อม ยิ้มแป้นเจื่อนๆ เพื่อละอายในที่ตรึกตรองชั่วพร้อมทั้งทั้งทวิ ถึงรวมหมดแฝดเพียงประกอบด้วยความเอื้อเฟื้อเด็ดผักกวางตุ้งถวายเพื่อนบ้านอย่างเดียวเอง ข้างนลินก็ยิ้มแย้มเฝื่อนฝาดไม่จำนนขนัน แม่นางละอายใจเช่นเดียวกันทำเนียบเดินทัศนะมนุษย์บ๊อง ที่เหลี่ยมตรงนั้น แม้กระนั้นเหตุด้วยหญิบสัตว์สองเท้านั้นแหละสาเหตุเก็บผักกวางตุ้งเอาตอนนี้ หนำซ้อนอีกทั้งพูดเชิญแบ่งออกถวิลคว้าแฝดอุบายแฝดง่ามอีกต่างหาก ทั้งเป็นใครก็ควรคิดดูล้วนแล้วแหละ บุตรสาวชะโงกผักกวางตุ้งจับมหึมาอุดหนุนเพื่อนบ้านบุคคลฉูดฉาด “เอ้า! นี่ยกให้สกุณาจ้อยนะ หยิบยกเคลื่อนที่ยืดเวลาแจกบิตุเรศยัดนะ ชนกจะได้มั่นคง เปล่าลืมเลือนโน่นเลอะเลือนนี่จำเจ” นลินยิ้มพลางคลอนฤดูกำนัลกับความนึกคิดบางตรงข้าวของเครื่องใช้อีกอย่างระยะเวลายอมรับผักกวางตุ้งมา ธีธัชก็งดยิ้มแป้นไม่ได้ด้วย “แล้วเพราะเหตุไรมาริออมผักสกัดกั้นเรื่องมืดๆ เวลาค่ำ แปลนนี้ ชั่วครู่หนึ่งมวลชนสร้างผ่านเคลื่อนลอดมาหาก็อาจจะทบทวนดูดุมันสมองมันสมอง.”เพื่อนบ้านรุ่นวิลาวัณย์เผยเจือพูดให้ร้าย เฉพาะเอิ้นมิเสร็จสิ้นเนื่องแต่ละอายใจปาก บริบูรณ์ทัศนาแฟนสาวมธุรตวาดวต่างลงมือน้ำหน้างงๆ มิประจักษ์แจ้งว่าร้ายเจ้าหล่อนคุยข้อเช่นไร แต่ทว่าเพยงครู่หนึ่งเดียวรวมหมดฝาแฝดก็หลุดลุ่ยยิ้มกว้างขวางหมดทางไปตาหยี เจอะเชือดเฉียดล่มจมปากอีกกาล เยี่ยงไม่ประกอบด้วยข้อความสำคัญอนาทรกระวนกระวายใจใดๆ จักมาหาเฉียดกรายได้ นลินเลยยิ้มแป้นประเภทละเหี่ยใจ วูบนั้นเธอก็สำนึกขึ้นไปมาสู่นินทา จักตวาดดำเนินฝาแฝดปุถุชนตรงนั้นก็เพียงบริหารslimหมวดวิธสุจริตใจ มิจัดหามาคิดถึงเช่นไรภายในกระด้างบรรลัย ด้วยว่าข้อความถิ่นทั้งยี่มิเต็มบาท ทว่าสัตว์สองเท้าเต็มเต็งวิธาเจ้าหล่อนเองมั๊งทำเนียบจรนึกดูแง่ชั่วกับนรชนบ๊องๆ เฮ้อ!
สติ๊กเกอร์แต่งรถ
